Kültür Politikaları ve İstanbul

19 Eki2010

“Kültürden kar elde edilemez diye bir önerme var, bunu değiştirdik”

Pérouse, kültür politikaları bağlamında dışlayıcı olanın genel, ağır bir ticaretleştirme eğilimi olduğunu, ‘kültür ürünleri’ deyişinin sıradanlaştığını söyledi. Kültür A.Ş.’nin söylemi ile kültürün ayrı bir piyasa ve gelir oluşturduğuna da dikkat çekti:
“Kültürden kar elde edilemez diye bir önerme var, bunu değiştirdik”.

Şehrin tarihinin daha çok Bizans mirası üzerinde durularak satıldığını belirten Pérouse, kültürel söylem üzerinden, hedef kitleye bağlı olarak, şehrin pazarlanıyor olmasına vurgu yaptı.

Ayrıca, son dönemde Tophane’de yaşanan olaylara da konuşmasında yer veren Pérouse, 1999 senesinden bu yana sanat galerilerinin mekan seçimi konusunda Çukurcuma ve Cihangir’den Tophane’ye doğru bir hareketlenme olduğunu, giderek artan turizm ve emlak rantının bu noktada etkili olduğunu ifade etti.

Pérouse, yerel yönetim sisteminin, şeffaf, etkileşimci ve hesap verebilir olması gerektiğini belirtti ve kamunun kültür politikaları bağlamında görevlerini sıraladı:

Ortak bir ifade alanı sağlamak,
Devamlılık, süreklilik sağlamak,
Bellek oluşturmak, ortak miras oluşturmak,
Bağ, bağlantı kurmak,
Mekansal, sosyal ve kültürel dengeleri sağlamak, hakem işlevini üstlenmek,
Geleceğe yönelik hareket etmek,
Şehirleşme ve kültür politikası oluşturmak.

Kamu olmadan kültür politikalarının olamayacağını belirten Pérouse, “kültürün metalaştırılmasına karşı kamu başlıca teminat” cümlesi ile sunumunu sonlandırdı.