Geleceğin Tasarımcıları, Tasarımın Geleceği

BR>


Konuya daha eleştirel yaklaşan Prof. Dr. Alpay Er, öğrencilikle ilgili bilinmesi gereken ilk şeyin öğrenciliğin geçici olması gerçeği olduğuna dikkat çekti. Hafızanın çok önemli olduğunu söyleyen Er, sözlerine şöyle devam etti: “1988 senesinde düzenlenen Designers Toplantısı’nda öğrenci forumu vardı, sonuçta bir öğrenci bildirgesi ortaya konulmuştu. O dönemde hazırlanan öğrenci bildirgesinin talepleri nasıl karşılanmış, bunları da tartışmak gerekiyor. Örgütlenme noktasında vites büyütmek çok önemli ancak hayatını ideale adadığı için çoğunluk yerine konuşan azınlıklar oluşabiliyor bu anlamda söyleyeceğim şey hayatınıza devam edin ve nerede bırakmanız gerektiğini bilin”.

Doç. Dr. Serhan Ada ise tasarımcının çizgi dışı olması gerektiğini dile getirdi ve söz konusu öğrenci topluluğunun henüz hocaları için bir tehdit oluşturmadığını, bu nedenle de tehdit oluşturana kadar devam etmeleri gerektiğini ifade etti.

Profosyonel ya da akademik hayatta, tasarımda branşlaşma

Uzmanlaşmanın piyasanın taleplerine de bağlı olduğuna dikkat çeken Er, Endüstriyel Tasarımın başlangıç noktasına dikkat çekti. Sanayinin talebinin olmadığı noktada bir grup aydının çalışmaları ile Türkiye’de Endüstriyel Tasarımın başladığını söyledikten sonra, piyasanın ihtiyacı olmayan uzmanları var etmenin boşa bir çaba olabileceğini sözlerine ekledi.

Er’den sonra söz alan Ada’da Er’in sözlerini destekler nitelikte konuştu. Bir alanda eğitim programı başlatmakla o olanda uzmanlaşma yaratılamayacağını ifade ettikten sonra Bilgi Üniversitesi’nden örnek vererek sözlerine devam etti; “Bilgi Üniversitesi’nde Tasarım Kültürü ve Yönetimi Programı’nı başlattığımızda tasarım yöneticilerinin sektör tarafından aranmasını ve talep edilmesini bekliyorduk ancak süreç bizim düşündüğümüz gibi şekillenmedi. Öğrencilerimiz alanı zorlayarak, yaptıkları işleri tanıtarak dahil oldular”.

Kocaman Bir Balon: Devlet Üniversitelerinde Endüstri Ürünleri Tasarımının Durumu

Devlet üniversitelerinde endüstri ürünleri tasarımı bölümlerini değerlendiren Ünsal, özel üniversitelerin kendi akademik kadrolarını geliştirmemelerinin bir sorun teşkil edebileceğini ifade etti. Daha sonra söz alan Özbiçer ise öncelikle bu ülkenin ne kadar endüstri ürünleri tasarımcısına ihtiyaç duyduğu, tasarımcıların nerede çalıştıkları, nerede çalışacaklarına kimin karar verdiği, hatta bu tip bir kararın alınıp alınmadığı, bunların konuşulup konuşulmadığı sorularının yanıtlanmasının gerekli olduğunu belirtti. Bu anlamda endüstri ürünleri tasarımcıların geleceğini tartışmanın daha doğru olduğunu ifade eden Özbiçer, zaman içerisinde özel üniversitelerin kendi akademik kadrolarını yetiştirebilecek hale geliceklerini düşündüğünü söyledi.