Gazi Mahallesinde Yıkım Tedirginliği!

Kuzey Marmara Otoyolu Projesi kapsamında acele kamulaştırma kararı verilen yerlerden biri olan ve muhalif kimliği ile bilinen Gazi Mahallesi'nde yıkım tedirginliği yaşanıyor. Mahallenin en eski yerleşim yerlerinden olan Zübeyde Hanım, Yunus Emre ve 50. Yıl Mahallelesi'nde yaşayan yurttaşlar yıkıma karşı direneceklerini vurguladı.

Birgün Gazetesi'nden Zeynep Kuray'ın haberine göre, Zübeyde Hanım Mahallesi sakinlerinden Hüseyin Çınar, sonuna kadar direneceğini söyledi. Çınar, 1985 yılında gecekondusunu inşa eden mahalle sakinlerinden sadece biri. Çınar o yılları şöyle anlatıyor: “O dönem çok çile çektik. 5 günde 2 gecekondu yaptık. Gece gündüz üzerimizi dahi değiştirmeden biri abime, biri kendimize iki ev inşa ettik. Tüm evlere elektrik direklerini biz diktik, suyu kuyulardan taşıdık. Yol yoktu, paramızla kepçe tutup yol yaptırdık. Bu bölge hep çamurdu. Öyle ki işe giderken ayakkabılarıma poşet geçirmek zorunda kalırdım. O dönem devlet bize en ufak bir katkı sunmadığı gibi bugün yıllarca verdiğimiz bu emekleri yerle bir etmeye çalışıyor.”

Vicdana sığar mı?

Evinin tapulu olduğunu ve 1985 yılından beri belediyeye her yıl vergi ödediğini aktaran Çınar, “Ben bu evde evlendim. Çocuklarım burada doğdu, burada torun sahibi oldum. Bu mahallede hurdacılık yaparak çocuklarını doyuran komşularımız var. Bu insanları evinden barkından etmek hangi vicdana sığar” diyerek tepki gösterdi.

Hüseyin Çınar’ın eşi Gülay Çınar ise “Ölürüm de evimi yıktırmam” diyor. Gülay Çınar, “Ben Gazi Mahallesi’nde doğdum, büyüdüm, evlendim. Mahallemi İstanbul’daki hiçbir semte değişmem. Biz yoksul insanlarız ve evin eksiklerini ancak yeni yeni tamamlayabildik. Bu ev girdiğimizde dört duvardı. O gün bugündür çabalıyoruz; tam rahat edeceğiz derken şimdi de devlet emeğimizi başımıza yıkmaya çalışıyor” şeklinde konuştu.

Zehra Gözütok da 1984 yılından beri Zübeyde Hanım Mahallesi’nde yaşıyor. Gecekondunun tek varlığı olduğunu vurgulayan Gözütok, “Çok emek verdik, çok eziyet çektik. Bu yıkımı gündeme getirmek bize yapılan büyük bir darbe” diyor. 2009 yılında işgaliye gerekçesi öne sürülerek kendisine ve komşularına Milli Emlak Daire Başkanlığı’ndan ecrimisil cezası geldiğini anlatan Gözütok, bu cezaya İstanbul 2. İdare Mahkemesi’nde itiraz ettiğini ve davayı kazandığını söyledi

Mahalle köyümüz gibi

Serminay Arslan, eşinin 40, kendisinin ise 16 yıldır bu mahallede yaşadıklarını anlatıyor. Arslan, “Eşim çocukluğunu burada geçirdi. Ailesi yaşadığımız gecekonduyu tırnaklarıyla inşa etti” dedi. Bu mahallenin yıkılacağını öğrendiği zaman çok tedirgin olduğunu ifade eden Arslan, “Oysa bize tapu sözü verilmişti. Burası köyümüz, vatanımız gibi, bir yere gitmeyeceğim, sonuna kadar hakkımızı savunacağız” diye konuştu.

Bir diğer mahalle sakini ise Sakine Yurttaş. Yurttaş, “Ben bu mahalleye geldiğimde elektrik yoktu, su yoktu; dere tepeden su taşıyorduk. Bu bayırlarda sırtımızda odun taşıdık. Su sızıntılarına karşı evimizi defalarca tamir ettirdik. Komşularımızla birlikte öyle böyle değil çok çile çektik. Tam biraz rahata kavuştuk derken, şimdi de evlerimizi ellerimizden almakla tehdit ediyorlar” dedi.

‘Biz nereye gideriz’

Mahalle sakinlerinden Melahat Çatalcı da yıkım nedeniyle büyük tedirginlik yaşıyor. Gözyaşlarını tutamayan 70 yaşındaki Çatalcı, “Biz nereye gideriz, ne yaparız?” diye feryat ediyor. Eşi vefat ettiğinden beri oğlunun yanında kaldığını anlatan Çatalcı, “Bu nasıl bir insanlık ?” diye soruyor.

Haydar Doğan ise acele kamulaştırmaya dair yürütmenin durdurulması istemiyle Danıştay’a dava açan iki yurttaştan biri. Acele kamulaştırma kararı Resmi Gazete’de yayınlandıktan 10 gün sonra proje ve yıkımdan haberdar olduklarına dikkat çeken Doğan, ”Eskiden gecekondu yıkılsa bile ev sahiplerine haber verilirdi. Ancak şimdi acele kamulaştırma adı altında öyle bir durumla karşılaştık ki sanki savaştan mal kaçırılıyor” ifadelerini kullandı.