Bir Geleneğin Son Temsilcisi: Orhan Şahinler

Akademi nasıl Mimar Sinan Üniversitesi oldu?

Aykut Köksal'ın, Akademi geleneğini temsil eden "mimar-hoca"ların son temsilcisi olan Orhan Şahinler'in mimari üretimini aktardığı yazıda, 12 Eylül döneminde bağımsız kurumsal varlığını yitirme tehlikesiyle karşı karşıya kalan Devlet Güzel Sanatlar Akademisi'nin (sonraki ismiyle Mimar Sinan Üniversitesi), başka bir üniversiteye bağlanmadan eğitimine devam etmesinde Şahinler'in üstlendiğini kritik rolü de öğreniyoruz.

Köksal, Türkiye'nin çağdaş mimarlık tarihine İstanbul Ticaret Odası Binası, Üsküdar Vapur İskelesi gibi kentsel bağlamı dikkate alan önemli yapılar ile katkıda bulunan Orhan Şahinler’in mimari üretimini şu üç dönemde ele alıyor: Büyük bir bölümü mimarın okula asistan olarak girmesinden önceki yılları kapsayan 1955-1960 dönemi; en verimli olduğu yılları içeren 1960-1970 arası ve 1970 sonrasını kapsayan üçüncü dönem.

Şahinler'in ilk dönemine ait yapılardan, 1957 tarihli Türk Kooperatifçilik Kurumu Merkez Binası.

Mimarın en verimli olduğu dönemde ürettiği 1963 tarihli İstanbul Ticaret Odası Binası, Türkiye çağdaş mimarlık tarihinde, büro alanının total mekâna/açık mekâna sahip olduğu ilk binalardan biri.

Orhan Şahinler’in 1960’lardaki üretiminin doruk noktasını oluşturan 1965 tarihli Üsküdar Vapur İskelesi, Üsküdar Meydanı sahilinde kent mimarlığının belirleyici bir öğesine dönüşür.

Aykut Köksal'ın "Bir Geleneğin Son Temsilcisi: Orhan Şahinler" başlıklı yeni yazısını ve daha önce ele aldığı konuları, yazarın Mimarizm'deki "Gölgede Kalan" adlı köşesinden takip edebilirsiniz.