AKP’li Firmalar Kayırılıyor

/P>

Rantçılık ve piyasacılık

AKP’li belediyeler 2004 sonrasında bir taraftan belediye çalışanlarına uyguladıkları antisendikal uygulamalar ve esnekleştirmeler, taşeronlaştırmalarla neoliberalliğe giriş yaparken, hızla belediyeciliği piyasa koşullarına açtılar. Hizmetleri daha çok metalaştırıp ticarileştirdiler.

Başta İstanbul kent arsası olmak üzere büyük kent arsaları üstünde olağanüstü rantların yaratılmasına uygun imar düzenlemelerine giderken, bundan büyük sermayenin dev gökdelenler, kuleler inşa ederek yararlanmaları için gerekli koşulları hazırladılar, kamuya ait değerli kent arsalarını, kamu gayrimenkullerini (Karayolları, İETT Garajı gibi) özelleştirme portföyleri içinde satışa sundular. Özellikle büyük kent rantlarından AKP’ye yakın, dini cemaat mensubu yeni burjuvaların faydalanmasına da özen gösterdiler (İstanbul’un en yüksek kulesi Safir’in AKP’li Kiler’e ait olması gibi).

Yanı sıra, imar yolsuzlukları ile sağlanan rüşvetlerle kişisel ve partisel çıkarlar sağlamanın, yargıya da yansıyan birçok pratiğini fütursuzca sergilediler (Örnek; CHP’li Kılıçdaroğlu’nun ortaya çıkardığı AKP’li Şaban Dişli skandalı).

Neoliberal AKP belediyelerinin, kent hizmetlerini, artan ölçüde taşeronlara aktarması sonucu, toplam yerel yönetim harcamalarında dışarıdan alınan mal ve hizmet alımları toplamda yüzde 70’e kadar çıkmıştır. Bu harcamaların İstanbul’da yüzde 79’a, Ankara’da yüzde 72’ye ulaşması dikkat çekicidir. Başka bir ifadeyle, İstanbul, örneğin 2007’de yaptığı 12 milyar YTL’ye yakın harcamanın 9.5 milyar YTL’sini satın aldığı mal ve hizmetler karşılığı özel firmalardan karşılamıştır. Keza, Ankara da yaptığı 4.5 milyar YTL’lik harcamanın 3 milyar YTL’den fazlasını, dışarıdan, taşeronlardan, firmalardan aldığı mal ve hizmetler karşılığı harcamıştır. Bu harcamalardan aslan payını alanların da ağırlıkla, AKP’ye yakın firma ve müteahhitler olduğu birçok örnekle ortaya çıkmıştır.