Türkiye’ye Yabancı Mühendis Zor Gelir

b>GEÇENLERDE yabancı bir şirkette çalışan bir arkadaşım ‘Biliyor musun... Artık yabancı mühendis çalıştırmamız imkansız’ diye aradı.

Meğer, Türk Mühendis ve Mimarlar Odaları Birliği yani TMMOB tarafından, 1 Şubat 2005 tarihinde Resmi Gazete’de yayınlanan yönetmelik yabancı mühendislere kapıyı kapatıyormuş.

İşin garip yanı çalışma izni veren Çalışma Bakanlığı’nın da yeni yönetmelikten haberdar edilmemiş olması.

Yani Çalışma Bakanlığı bir ‘oldu bitti’yle karşı karşıya.

TMMOB yönetmelikle ilgili Çalışma Bakanlığı’nın görüşünü almadan direkt Başbakanlığa başvuruyor.

Kanunlar ve Kararlar Dairesi’nden yönetmeliğin Resmi Gazete’de yayınlanmasını sağlıyor.

Peki TMMOB’nin yönetmeliğinde neler var?

Yeminli tercüman ve noterden tasdikli 15 ila 20 belge.

YÖK’ten Denklik Belgesi ki bunun alınması 6 ay sürüyor.

TMMOB’den onay olacak ‘yabancı proje’ sorumlusunun ‘Türkçe’ bildiğine dair belge. Sular seller gibi Türkçe bilen yabancı bir mühendis olabilir mi sizce? Özetle bin bir dereden su getirerek yabancı mühendislerin Türkiye’de çalımaları imkansız hale getirilmiş durumda.

YASED RAHATSIZ

YASED’e (Yabancı Sermaye Derneği) göre üyelerinden çoğu 1 Şubat tarihinde yürürlüğe girmiş yönetmelikten son derece rahatsız.

Düşünün ki, Türkiye’de enerji üzerinde faaliyet gösteren yabancı bir şirket santrallarda kullanılmak üzere burada üreteceği makinelerde kalifiye mühendise ihtiyaç duyuyor.

Belki dünyada bu işi yapacak bir elin parmakları kadar mühendis var. Ama yönetmelik nedeniyle eli kolu bağlı, hiçbir mühendis getirtemiyor.

İddialara göre, BOTAŞ dahi yabancı mühendis getirtemiyormuş.

TMMOB Türkiye’de bunca işsizlik varken, Türk mühendislerin önünü açmak için böyle bir yönteme başvurmuş olabilir.

Ancak bu kadar katı kurallarla ‘vur deyince öldürmüş’ resmen.

Bir de olayın başka boyutu var.

O da ‘küreselleşme’ meselesi.

HANİ KÜRESELLEŞME

Önceki gün KAGİDER’de dinlediğimiz Sabancı Holding Yönetim Kurulu Başkanı Güler Sabancı değindi bu konuya.

‘Türkiye küreselleşmenin neresinde’ derken şöyle bir cümle kullandı:

‘Küreselleşme eski sanayi devrimi gibi karşı konulamaz bir süreç. Ülkelerin arasındaki sınır kalkıyor, işbirliklerinin, STK’ların önemi artıyor.

Mal, hizmet, ticaretin ve sahipliğin sınır tanımaz hale gelmesidir küreselleşme...’

Şimdi Güler Sabancı’nın bu tarifinden yola çıkarsak yukarıda sözünü ettiğim yönetmelik hizmet dolaşımına pekálá bir sınır koyabiliyor.

Güler Sabancı aynı konuşmasında, Brezilya’da fabrika kurulurken Türkiye’den kriz koşullarını iyi bilen Türk yöneticiler, mühendisler de çağırdıklarını söylüyor.

Brezilya’nın ülkede çalışacak Türklere herhangi bir zorluk çıkarttığını sanmıyorum.

Zaten iyi yetişmiş, konularında uzman Türk mühendisler her yerde.

Brezilya’da, Rusya’da, Türkmenistan’da.

Diğer bir sürü ülkede.

Küreselleşmenin gereği bu.

Bu durumda 1 Şubat’ta yürürlüğe giren yönetmelik biraz tuhaf kaçmıyor mu?