Haydarpaşa Nasıl Kurtulur?

/P>

Vapurumu Geri İstiyorum Dayanışması ile birlikte Haydarpaşa Dayanışması içinde yer alan, çizdiği karikatürlerle de girişime destek veren karikatürist Behiç Ak, Haydarpaşa’da yapılan yanlışlığı şöyle değerlendiriyor:

Behiç Ak (Karikatürist- Haydarpaşa Dayanışması Üyesi): Haydarpaşa bir arsa gibi görülüyor

Haydarpaşa’da yapılmak istenen şey çok yanlış bir şey. Yapılmak istenen şey Haydarpaşa ve Sirkeci’yi by-pass etmek. Bir arsa gibi görülüyor ve kamunun alanı halkın elinden alınmak isteniyor. Hatta TOKİ’ye verilmek isteniyor diye bir söylenti var. Böylelikle orası lüks TOKİ konutlarıyla dolacak bir arazi haline gelebilir. Bu çok çok kötü bir şey. İstanbul’un 300 kilometrelik bir kıyı şeridi var ama halkın kıyılardan yararlanma oranı çok düşük. Aslında kıyıların halka açılması lazım. O anlamda Haydarpaşa gibi çok önemli bir stratejik bölgeyi halka kapatmak, daha fazla parası olan bir sınıfın girebileceği bir alan haline getirmek, çok çok yanlış. Haydarpaşa vapurlarla çok ilgili. Haydarpaşa insanların Anadolu’dan şehre giriş yaptıkları bir kapı. O kapıların çok sembolik önemi de var. Gidip İbrahimağa’da bir yere sıkışmış bir bina yaparsanız o öyle olmaz. Denize açılan bir kapı olması çok güzel ve vapurla ilgili olması çok güzel. Düşünebiliyor musunuz, Avrupa ve Asya, iki kıtada, iki tren istasyonu; biri Sirkeci diğeri Haydarpaşa. Ve bunları bağlayan vapur... Dünyanın en ucuz taşımacılık sistemi ve kitle taşıma sistemi.

İroniden kurtulamıyoruz

Haydarpaşa’da 19 Ağustos’ta TCDD’nin 100. yılı kutlandı. Aynı gün Hicaz’da da Hicaz demiryollarının 100. yılı kutlandı. Yani düşünebiliyor musunuz, biz Haydarpaşa’nın 100. yılında Haydarpaşa’yı ve Türkiye’deki bütün demiryollarını kurtarmak için mücadele vermeye çalışıyoruz. Osmanlı’nın kendi parasıyla yaptırdığı tek demiryolu olan Hicaz’da ise böyle bir şeye sahip olmanın keyfini çıkarıyor insanlar. Aradaki farka bakın... Keşke Haydarpaşa’nın 100. yılında, “Ne güzel böyle birşey yapılmış, kullanılmaya da devam ediyor” demek için orada olsaydık. Ama biz, “Neden bu binalar elimizden alınıyor, neden tren istasyonu kapatılmak isteniyor?” diye protesto etmek zorunda kaldık. İroniden kurtulamıyoruz.