Dünya Mimarlık Günü'nde Türkiye'nin Mimarlık Gündemine Ütopik Bir Bakış

ugün (06.10.2008) Dünya Mimarlık Günü. Her yıl Ekim ayının ilk Pazartesi günü, Birleşmiş Milletler İnsan Yerleşimleri Programı (UN Habitat) ve Uluslararası Mimarlar Birliği’nin (UIA) ortak ve paralel etkinlikleri olarak kutlanan “Dünya Mimarlık ve Konut Günü”, elbette tüm ‘gün’ler gibi, belli bir meslek alanını, sosyal sorumluluk konusunu veya toplumsal / popülist kavramı öne çıkarmak, bu alanları tartışmaya veya doğrudan tüketime açmak şeklinde özetlenebilecek bir amaç/hedefe sahip.  

UIA’nın “Daha Güzel Bir Geleceğin Mimarı Çocuklar Olsun!” şeklinde sloganlaştırdığı 2008 Dünya Mimarlık Günü için “tüm anavatan, yabancı elçilikler ve yavru vatan Kıbrıs”ta kutlamalar ve şenlikler düzenlenmiyor olabilir. Ama bu günün ‘anlam ve önemini’ birazcık olsun hatırlatmak veya alçakgönüllü bir romantizme boğulmadan konuşmak mümkün.

Yani Haydarpaşa’nın geleceği, Sulukule’nin akıbeti, 2B arazileri, üçüncü köprü beşinci viyadük hararetlerinin – çoğunlukla sonuçsuz kalsa da - her gün tartışmaya açıldığı bir ortamda biraz olsun gündemin orta noktasından sapmak ve her şeye dışarıdan bir göz atmak için ‘Dünya Mimarlık Günü’ gibi bir gün sebep teşkil edebilir. Söz konusu ‘Mimarlık Günü’nde mimarlık gündemini, bir rakı sofrasına meze olacak türden ‘vah’lar ‘tüh’lerle geçiştirmek yerine hafif sarkastik bolca da ütopik bir tarzda ele almak da bunun bir parçası olabilir. İşte Mimarlık Günü’nde mimarlık gündemine düşen ve ‘geleceğin mimarı çocuklar’ın da hayali olabilecek alternatif gölgeler...