Çevresiyle Dost Binalar, Enerji ve Suda Yüzde 50 Tasarruf Sağlıyor

BR> 
Dünyadan bir örnek: Hearst Binası
 
Ağustos 2006'da açılan New York'taki LEED Gold sertifikalı 46 katlı Hearst binası, yeşil mimarinin önemli örneklerinden. Yapının diyagonal dizaynı sayesinde yüzde 20 civarında daha az çelik kullanılmış. Kullanılan çeliğin yüzde 90'ı yeniden dönüştürülmüş. Binadaki aydınlatma sensörlerle kontrol ediliyor; enerji kullanımı diğer binalara göre yüzde 22 daha az. Çatısında toplanan yağmur suyuyla peyzaj bitkileri sulanıyor. Yüksek-verimli ısıtma ve soğutma sistemi, dışarıdaki havayı binanın yüzde 75'ini havalandırmak ve soğutmak için kullanabiliyor.
 
Tekfen'in yeni projesi LEED adayı

Tekfen Emlak Geliştirme Grubu, "çevre dostu" olma anlayışıyla yürüttüğü çalışmalarını LEED sertifikası standartları ile uyumlu hale getirmeye hazırlanıyor. Grubun yakında İstanbul'da başlayacağı Levent ofisi projesi kapsamında, toplu taşıma kullanımının artırılması, bisiklet kullanımı gibi alternatif ulaşım sistemlerinin özendirilmesi düşünülüyor. Yağmur ve atık suyunun toplanarak arıtılması ve geri kullanımı, atık yönetim planı oluşturulması, verimli su armatürleri kullanılarak su tüketiminin azaltılması da hedefleniyor. Binanın enerji kullanan sistemlerinin daha verimli hale getirilmesi ve iç hava kalitesinin yükseltilmesi için gerekli sistemlerin kurulması, bina kabuğunda kullanılan plantasyon ile gölgelendirme yaparak soğutma için harcanan enerjinin optimizasyonu ve bina otomasyon sistemleri ile enerji tasarrufu sağlanması gibi çevre dostu uygulamalar da plan dahilinde. Enerji tüketiminde en az yüzde 14 tasarruf hedefleniyor.
 
Türkiye versiyonu gerekiyor

LEED, BREEAM gibi yapı ve yerleşimleri çevresel etkilerine göre değerlendiren sertifika sistemleri geliştiren yeşil bina konseylerinin Türkiye'de benzerini oluşturmak için çalışmalar yürüten Çevre Dostu Binalar Derneği Başkan Yardımcısı Duygu Erten, LEED ya da BREEAM gibi sertifikalara ait birçok puanın, Avrupa ve ABD'deki yasalara ve sektörel kodlara bağlı olarak düzenlendiğini belirtiyor. Dolayısıyla Türkiye'de sertifikasyon sistemi için de acele edilmemeli. Erten'e göre, zamanla oluşacak yerel know-how sayesinde bu sertifika sistemlerinin Türkiye versiyonlarının uygulanması mümkün olabilecek. Bunun için bina sahibinin seçimi ve devletin de katkısı önemli. Erten, "Bu sertifikaların kullanıldığı ülkelerde hükümetler, vergi ve kredi insiyatifleri gibi teşvikler vererek bu oluşumun paydaşı oluyor" diyor. Ayrıca Türkiye'ye uygun sertifika sisteminin gelişmesi için altyapı oluşturmak, kamu ve üniversitelerle ortaklık kurarak strateji belirlemek ve bir an önce üniversitelerde müfredata eko merkezli eğitim içerikleri eklenmesine öncülük etmek, ekolojik ürünlerle ilgili yerel kütüphaneler kurmak gerekiyor.