Bir Kolokyumun Düşündürdükleri

/P>

Sonuç olarak şunları söyleyerek bitiriyorum.

-  Bir mimari proje yarışması yapılmış ve 56 yarışmacıdan 8’i ödüle layık bulunmuştur. Bu satırların yazarı, sayısı çok olmamakla birlikte katıldığı yarışmalarda sadece (yaklaşık olarak) % 25-30 gibi çoğunluğu mansiyon olmak üzere bir başarı elde etmiştir. O nedenle yazımın başında değindiğim yarış(ma) yitirmenin ruhsal tepkisini bizzat; iyi bilirim. Ama, hiçbir proje yarışmasının ertesinde(şu anda hemen tümü rahmetli olan hocalarımızı ve ustalarımızı saygıyla anarak belirtiyorum ki) jüriye yönelik “hakaretamiz” düşünce ve söz sarfetmedim.

- Genelde dünyada, özelde ülkemizde genç kuşakların - maalesef çoğunlukla haklı nedenlere dayanan – giderek artan bir biçimde nihilist bir tavır ve davranış içine girdiği gözlenmektedir. Bu durumda yaşam gerçeğine olumlu bakabilmek gerçekten-olanaksızlığa yakın düzeyde- zordur.

- Ancak ulusal niteliklerimizin başında gelen nezaket, saygı, dayanışma, hoşgörü gibi insancıl duygularımızdaki aşınma biz yaşlıları derinden üzmekte ve hüzün içine itmektedir. Bu bir özür ya da af dileme söylemi değildir. Özür dileme ya da af dileme bir suç, kabahat yada en azından yanlış edim için geçerlidir.

Ben Sümer Gürel böylesi bir duyguyu bu yarışma çalışmaları esnasında hiç ama hiç tatmadım. Beni yeterince tanımayan “genç” meslektaşlarım kolokyumdaki genel tavır ve duruşumu bir tür edilgenlik, hatta “pısırıklık” olarak yorumlamış olabilirler. Oysa, gençlerle iletişimde (kendi kuşağımla ayni düzeye erişemediğim) çok olumlu bir görüş, tartışma, eleştiri ortamı oluşturduğumuzu hala büyük bir haz içinde anımsıyorum. Ancak o ortamlarda (beni coşku ve heyecana yönlendiren) yukarıda değindiğim ulusal özelliklerimizin hep rolü olmuştur. O nedenle daha ilk dakikalarda- benimle birlikte tüm jüri üyelerinin de sonradan belirttiği gibi- yokluğu gözlenen o insancıl duygular içeren niteliklerden nasibini alamamış konuşma(cı)lar beni hüzne itmişlerdir. Salt o nedenle az ve heyecansız konuşmak durumunda kaldım;o kadar!...

Fırsatı yakalamış iken meslek camiamızın önünde benimle birlikte çok kıymetli zaman, enerji, bilgi ve deneyimleri ile katkıda bulunan jüri üyeleri ile idare adına yardımları bulunan meslektaş olan ya da olmayan tüm genç arkadaşlarıma yürekten şükranlarımı sunuyorum. Son olarak da 1. ÖDÜL alan ekip adına kısa ve özlü bir konuşma yapan genç dostumu gerek özgüven gerekse nezaket ve terbiye örneği sözleri için özellikle kutluyorum.

Bu yazıya ilişkin olası karşılıklara peşinen saygılı olduğumu; ancak (polemik yaratmamak sözümü bir kez daha anımsatarak!) yazılı olarak yanıt vermeyeceğimi ilkesel olarak bildirir, tüm meslektaşlarımı sevgi ve saygılarımla selamlarım.

Ferit Devellioğlu, Osmanlıca - Türkçe Lügat (Eski ve Yeni Harflerle) Aydın Kitabevi Yayınları, Ankara, 2002

S. Gürel – Kent Planlama Kuramına Doğru, E.Ü-G.S.F Yayını, 1978, İzmir