60 Yılın En Etkin Mimarı: Rem Koolhaas

Nörolojinin sloganıdır : “Bilinç, gerçeğin ardında gizlenir”. Yani, algıların beynin sinir yolları tarafından emilmesi saniyenin salisesi kadar bir zaman alır. Ancak bu kural Rem Koolhaas söz konusu olunca geçerliliğini yitiriyor.

Koolhas, kargaşadan doğan yeni bir kent düzeni yaratmayı vurgular.

Çünkü, Hollandalı mimar – düşünür, daha da hızlı hareket ederek; modern hayatın yükselen dokularını, onlar tam anlamıyla şekillenmeden ve biz onlara henüz uyanmamışken belirleyerek gerçeğe karşı sıkı bir fark atmasıyla ünlü. Örneğin, 1978’de yazdığı “Delirious New York” kitabında Manhattan’ı “kalabalık kültürü” olarak yorumlayan odur.

Kentlerden yükselen kötü kokuyu sezen Koolhaas, New York’u zengin bir kargaşa olarak görmüş ve bu keşifle, diğer şehirlerin yoğunluğun erdemlerine dair dersler alabileceği öğrenme yolları sunmuştur.

Ve öğretmiştir de ... Koolhaas’ın 1975’te Rotterdam’da kurduğu ve Zaha Hadid, Farshid Moussavi, Alejandro Zaere Polo gibi bir çok ünlü mimarın yetişmesine önayak olan Office for Metropolitan Architecture (OMA), 21. yüzyıla bir çok farklı açıdan iz bırakmıştır. Chicago’daki Illinois Institute of Technology ya da kuralsız kat düzeniyle Seattle Merkez Kütüphanesi; Pekin’de yapımı süren muazzam Çin Ulusal Televizyonu Merkez Binası, tam da bir binanın nasıl görünebileceği değil de nasıl olabileceği, bizim o binayı nasıl kullanabileceğimiz üzerine yapılmış eserlerdir.

Mimariyi; sosyal, ekonomik, teknolojik ve hatta politik problemlerin ele alınıp çözülebileceği ortak bir platform olarak gören Koolhaas, bugünün mimarlarını, bina yapmanın teknik ayrıntılarını çözümlemektense toplumu şekillendiren mimari metaforlar üretmeye çağırır. Kavramsal projeleri ile metropolitan kent ve onun çağdaş kültürel çeşitliliği üzerine düşünceler üretir. Koolhaas deneysel gözlem yöntemleri kullanarak, kentliliğin baskın güçlerini ortaya çıkarır.

Koolhaas'ın son işlerinden biri: Seul Üniversitesi Müzesi