Suyun Bir Arada Tuttuğu

br > İstanbul Modern Sanat Müzesi, Verbund Koleksiyonu’ndaki yapıtlardan oluşan “Suyun Bir Arada Tuttuğu” başlıklı yeni sergisini 10 Eylül’de açıyor. 11 Ocak 2009 tarihine dek Süreli Sergiler Salonu’nda yer alacak serginin küratörleri Verbund Koleksiyonu yöneticisi Gabriele Schor ve İstanbul Modern Sanat Müzesi Şef Küratörü Levent Çalıkoğlu.

Sergide Cindy Sherman, Gordon Matta-Clark, Jeff Wall, Ernesto Neto, Gilbert&George, Francis Alÿs, Nan Goldin, Sarah Lucas, Fred Sandback, Eleanor Antin, Cecil Beaton,  Bernd-Hilla Becher, Johanna Billing, Valie Export, Kate Gilmore,  Birgit Jügenssen, Louise Lawler, Ursula Mayer, Urs Lüthi,  Gabriel Orozco, Loan Nguyen, Ed Ruscha, Markus Schinwald, Simon Starling, Gillian Wearing, Lawrence Weiner, Francesca Woodmann ve Nil Yalter gibi çalışmaları ile çağdaş sanat dünyasına yön veren 37 sanatçının 122 yapıtı yer alıyor.

Verbund Koleksiyonu, 2007 yılında Viyana’da Museum für angewandte Kunst’ta (MAK) sergilendikten sonra ilk kez Avusturya dışında İstanbul Modern Sanat Müzesi’nde sanatseverlerle buluşacak.

 "Suyun Bir Arada Tuttuğu” başlıklı sergi, “Performans” ve “Mekânlar ve Yerler” adlı iki temasıyla çağdaş sanatta 1970’lerden bugüne uzanan özgül kesişim hatlarını gözler önüne seriyor. Sergi, birçok kadın ve erkek sanatçının resimden uzaklaşıp, tamamıyla yeni ifade biçimlerine yönelmesini ve fotoğraf, video ve mekân enstalasyonlarındaki dönüşümü anlatıyor.

“Performans” başlığı altında, 1970’lerde başlayan süreçte sanatçıların kendi bedenlerini keşfetmeleri, kimlik meselesi üzerine düşünmeleri ve feminist başkaldırı gibi eğilimlere olan yönelimleri ele alınıyor. Cindy Sherman’ın bu sergi kapsamında İstanbul’da ilk kez bütünlüklü olarak sergilenecek olan anonim kadın bedenleri, Valie Export’un feminist harekete ilham veren sert otoportreleri ve Türk sanatçı Nil Yalter’in kadın bedenini fetişleştiren göbek dansı videosu bu bölümün en bilindik çalışmaları olarak belirginleşiyor.

“Mekânlar ve Yerler” teması ise sanatın mekân ile kurduğu ilişkiye odaklanarak, mekânın sanatçılar tarafından yıkılıp, sonra yeniden nasıl tümlenebileceğini görünür kılıyor. Gordon Matta-Clark’ın iki evin arasına devasa bir koni boşluk açarak mekâna yepyeni bir kimlik kazandırdığı videosu ile Fred Sandback’in mekânların fiziksel gerçekliğine vurgu yapan ip enstalasyonları bu temanın merkezini oluşturuyor.

Heykelden fotoğrafa, filmden videoya, diapozitiften ses enstalasyonlarına uzanan bir çeşitlilik içeren Verbund Koleksiyonu, Gillian Wearing, Sarah Lucas, Loan Nguyen gibi genç sanatçıların örnekleriyle bugüne ulaşıyor ve çağdaş sanatın en önemli çalışmaları üzerine sanat tarihsel bir okuma öneriyor.