Ayşe Erkmen' den Berlin' de Yeni Bir Sergi

b>Ayşe Erkmen’in “Habseligkeiten” (Sahip Olunan Küçük Şeyler) isimli son kişisel sergisi Berlin’de, Barbara Weiss Galeri’sinde açıldı.

Sanatın sunum şekilleri, gelenekleri, alışkanlıkları üstüne düşünmeye, kışkırtmaya önem veren Erkmen, işlerini büyük çoğunlukla mekânın mimarı, tarihi ve kültürel içeriği üstüne kuruyor ve mekânın verili içeriğini kişiselleştiriyor. 16 Mart’a kadar sürecek sergide Erkmen’in halen İstanbul’da Galerist’teki Kuşbakışı Bakışı Manzalar isimli sergisinde izlenebilen bir işi de sunuluyor.

Galerinin giriş mekânında, boydan boya gerilmiş bir zincir pencereye ulaşmayı engelliyor. Yakından bakıldığında zincirin, üzerlerinde delikler bulunan gümüş yüzüklerden oluştuğu görülüyor. Bir zamanlar bu yüzükleri süslemiş bulunan pırlantalar yerinden çıkarılmış. Sanatçı, gümüşün malzeme olarak Türkiye’de oynadığı önemli role bir gönderme yapıyor. Erkmen odayı gümüş bir zincirle kordon altına alarak bütünüyle bloke ederek galeri mekânını gerçek işlevinin tam tersi bir işlev için kullanıyor ve alttan alta bir kurum ve sergi alanı olarak galeriyi sorguluyor.



Galerinin büyük odasındaki işte 84 ayrı manzara fotoğrafı yukarıdan aşağı doğru parça parça, sanki izleyici onların internetten yavaş yavaş yüklenişini seyrediyormuş gibi sunuluyor. Resimler bir çeşit koreografinin hükmü altında, kimisi daha hızlı tamamlanıyor, kimisi daha yavaş. Erkmen, daha önceki bazı sergilerinde olduğu gibi, burada da imaj bankalarından satın aldığı ve genellikle reklamlar için kullanılan fotoğrafları kullanmış. Tasvir edilen fotoğraflar görünüşte birbirlerinin stereotipi; kartpostal manzaraları gibi anonim ve cansız; içeriklerinden kopartılmış ve birbirlerini rastgele bir sırayla takip ediyor. Dolayısıyla muğlak olmayan bir içerikten veya izleyiciye kolayca anlaşılır gelebilecek bir manzara bağlamından yoksun bulunuyor.

Erkmen galerinin arka odasını ise, projeksiyon yüzeyi görevini de görmekte olan ve sonradan yerleştirilmiş bir duvarla bütünüyle kapatmış. Üzerinde “Kleine hintere Kammer” (Küçük arka oda) yazılı sarı bir afiş sadece sokaktan bakıldığı zaman görülebilecek şekilde binanın cam cephesine yapıştırılmış. Bu afiş iç ve dış mekânlar arasındaki ilişkiyi netleştiriyor ve böylece galeri mekânının dışarı doğru genişleyişinin sembolü haline geliyor.