Eşsiz "Büyük İskender Lahdi"nin özgün renkleri ortaya çıkarıldı. Bir yüzünün yeniden renklendirilen kopyası, cumadan itibaren İstanbul Arkeoloji Müzelerinde özgün lahdin yanında sergilenecek.
Müze ziyaretçileri, antik heykelleri yapıldığında da süt beyazı gibi renksiz sanırlar. 19. yy'da arkeologlar, heykelciler, mimarlar da antik heykellerin renkli olup olmadığını tartışmışlardı. Gelişen teknoloji, bu yapıtların renkli olduklarını ortaya koydu.
Alman bilim insanları, araştırmalar sonucunda "renk yıpranma haritası" adını verdikleri bir buluşu gerçekleştirdiler. Heykeller üzerinde değişik aşınmaları gözleyen uzmanlar, her rengin farklı bir sürede yıprandığını saptadılar. Örneğin sarı; yeşile kıyasla daha çabuk aşınıyordu.
Bir başyapıt...
Türk arkeolojisinin kurucusu Osman Hamdi 'nin, Lübnan'da Sidon Kral Mezarlığı'nda 1887'de bulduğu Büyük İskender Lahdi bir baş yapıttır. Mermerden tek parça üzerine yontulan lahdin bir yüzünde Makedonya Kralı Büyük İskender'in Perslere karşı savaşı; öteki yüzünde İskender'in dostları ile av sahnesi yer alır. Başlangıçta İskender'in bu lahitte gömüldüğü sanılmışsa da sonraları dostu Kral Abdalonymos için İÖ 320'de yapıldığı anlaşıldı. Lahit, bulunduğunda bazı renklerini koruyordu. Bu buluş, antik heykellerin yapıldığı yıllarda renkli olduğunun önemli bir kanıtını da oluşturdu.