Araştırmacılar doğrudan güneş ışığı, su ve karbondioksit kullanıp yakıt üretebilen suni yapraklar üzerinde çalışıyor. İleride bu yeni yapraklar, insanların evlerini ısıtmalarını ve arabalarını kullanmalarını sağlayabilir. Bitkilerin güneşten gelen enerjiyi dönüştürüp depoladıkları fotosentez süreciyle ilgili araştırmalar yapan Yale Üniversitesi'nden Kimya Profesörü Gary Brudvig, "Doğa yapıyorsa biz de yapabiliriz. Suni bir yaprak tasarlarken, doğanın kurallarından yararlanmak istiyoruz" diyerek, dünya çapında birçok araştırmacının bu konu üzerinde çalıştığını ekliyor.
Suni yapraklar muhtemelen, içlerine ışığı emen malzemeler yerleştirilmiş ince plastik tabakalardan oluşacak. Veya bir araziye serilen ve güneş ışığı ile su buharını emerek örneğin hidrojen ve metanol üreten, hava kabarcıklı naylon benzeri malzemeden yapılacak. California Teknoloji Enstitüsü'nden Kimya Profesörü Nathan S. Lewis, "Suni yapraklar gerçek yapraklardan esinlenecek, ama onlara benzemeyecek" diyor. Lewis ABD Enerji Bakanlığı'nın 122 milyon dolara yakın hibeyle ödüllendirdiği, beş yıllık bir yapay fotosentez projesinin baş araştırmacısı.
Brudwig suni yaprakların uzun süredir laboratuvarlarda üretildiğini söylüyor. Ancak fosil yakıtlarla rekabet edemeyecek kadar aşırı maliyetli, kırılgan ve fazlasıyla verimsizlerdi. Lewis, "Tüm dünyadaki en başarılı çalışmaları alıp, yakıt üretmek için güneş ışığını doğru enerji düzeyinde çekecek bir sistemde birleştireceğiz" diyor.
Massachusetts Teknoloji Enstitüsü'nde enerji profesörü olan ve kendisi de suni yaprak tasarlayan Daniel Nocera bu yaprakları gelişmekte olan ülkelerdeki evlerin çatılarına yerleştirerek işe başlamak istiyor. "Amacımız her evi kendi enerjisini üreten bir elektrik santraline dönüştürmek" diyen Nocera, ucuz malzemeler kullanılarak üretilen yaprakların sıradan suyla çalıştığını belirtiyor. Nocera yaptığı bir tanıtımda, oyun kâğıdı boyutundaki ince bir silikon tabakası kullandı. Silikon tabakası, suyun ayrıştırılıp hidrojen ve oksijene dönüşmesini hızlandıran Nocera ile ekibinin ürettiği katalizörlerle kaplı. Nocera, "Silikonun bir tarafında hidrojen, diğer tarafında ise oksijen kabarcıkları ortaya çıkıyor" diyor. Katalizörler doğrudan silikon üzerine yerleştirildiği için, güneş ışığını elektrik akımına çevirmek ve suyu hidrojen ile oksijene ayrıştırmak için, fotovoltaik hücrelerde olduğu gibi karmaşık devrelere ihtiyaç kalmıyor. Çok fazla zar da gerekmiyor. Nocera elde edilen hidrojeni yakıt olarak kullanmak istiyor.
Nocera'nın enerji ihtiyacı sınırlı olan evler için tasarladığı sistemin faydalarından birisi, hidrojen ve oksijene ayrıştırdığı suyun saf olmasının gerekmemesi. Seattle'daki Washington Üniversitesi'nden Kimya Profesörü Daniel R. Gamelin, "gelişmekte olan ülkelerde yaşayanlar, istedikleri yerde hidrojen üretebilir" diyor. Nocera 2008'de Hintli Tata Grup ve Polaris Ventures Partners gibi şirketlerin mali desteğiyle Sun Catalytix firmasını kurdu. Nocera şirketteki ortaklarının, bu teknolojinin ticari olarak geliştirilmesi üzerinde çalıştıklarını belirtiyor. Yale'den Brudvig bu tür sistemlerin dönüştürücü olabildiğini söylüyor.
Brudvig, "Şu anda fosil yakıtlarla rekabet edebilecek fotosentez amacıyla ticari olarak kullanılabilecek bir sistemimiz yok. Ama fosil yakıtlara dayalı enerji ekonomisinden yenilenebilir enerji ekonomisine geçeceksek, böyle bir sistemin geliştirilmesi çok önemli" diyor.