TMMOB Makine Mühendisleri Odası Başkanı Ali Ekber Çakar, Elektrik Mühendisleri Odası 42. Dönem Yönetim Kurulu ve Türk Mühendis ve Mimar Odaları Birliği (TMMOB) Ankara İl Koordinasyon Kurulu ve TMMOB Şehir Plancıları Odası Genel Sekreteri Ümit Özcan, 8 Mart Dünya Emekçi Kadınlar Günü dolayısıyla birer yazılı açıklama yaptılar.
Makine Mühendisleri Odası Başkanı Çakar, açıklamasında, Anayasa'da ''herkes, dil, ırk, renk, cinsiyet, siyasi düşünce, felsefi inanç, din, mezhep ve benzeri sebeplerle ayırım gözetilmeksizin kanun önünde eşittir'' denmesine karşın, bunun böyle olmadığını savunurken, aile, eğitim ve çalışma yaşamında, istihdam biçimlerinde ve toplumsal yaşamdaki bütün negatif ayrımcılıklarda, hatta cinsel saldırılardan sonra bile kadınların maruz kaldıkları aşağılamalar ve dayatılan aşağılık koşulların aşılmasının köktenci bir tarzda aşılması gerektiğine inandıklarını bildirdi. Kadınların mücadelesinin, aynı zamanda insanın ve emeğin özgürleşme mücadelesi olduğunu ifade eden Çakar, ''Biz bu tarihsel gerçeğe ve kadın-erkek eşitliğine inanıyoruz, kadınlara yönelik artan sömürü ve şiddeti kınıyor, kadınların yanında olduğumuzu kamuoyuna ilan ediyoruz'' dedi.
Elektrik Mühendisleri Odası
Elektrik Mühendisleri Odası 42. Dönem Yönetim Kurulu tarafından yapılan açıklamada ise kadın emeğinin sömürüsünün artmaya devam ettiği, büyüyen işsizlik ve yoksullaşmayla kadınların, ev eksenli çalışmaya itilerek, hayatın her alanında cinsiyetçi politikalar nedeniyle ayrımcılığa uğradığı kaydedildi. Kadına yönelik fiziksel, psikolojik, cinsel ve duygusal her türlü şiddetin arttığı iddia edilen açıklamada, şu görüşlere yer verildi:
''Kadın cinayetleri son yedi yılda yüzde 1400 oranında artarken, resmi kayıtlara göre 2010'da erkekler tarafından 217 kadın öldürüldü, 164 kadın yaralandı, 381 kadın tacize, 207 kadın tecavüze uğradı. Bu duruma son verebilmek için gerekli yasal düzenlemeler ve toplumsal dönüşümü sağlayacak sosyal-kültürel çalışmalar bir türlü yapılamıyor. Toplumsal cinsiyet rollerini iliklerine kadar benimsemiş olan zihniyet, tecavüz davalarında tahrik indirimi uygulamaya devam etmekte. Bazı aydın kalemşörlerin maço bir yaklaşımla geliştirdikleri, kadınlara yönelik nefret söylemleri görmezden gelinmekte ve bu davranışı mahkum eden bir yaptırım da uygulanmamaktadır.''
TMMOB Ankara İl Koordinasyon Kurulu Kadın Komisyonu tarafından yapılan açıklamada da, kadın emeğinin, düzen içerisinde her gün biraz daha fazla sömürüldüğü belirtilerek, geçen ay çıkarılan torba yasa ile getirilen ''esnek çalışma'', ''uzaktan çalışma'' gibi kavramların da halkın tüm kesimleri gibi kadınların da daha fazla sömürülmesi ve güvencesizleştirilmesine sebep olacağı kaydedildi. Açıklamada, ''Sokakta, evde, iş yaşamında, medyada ve toplumun genel görüşü içerisinde her fırsatta kadınlık değerleri ayaklar altına alınmaktadır. Açıkça görülüyor ki tüm bu saldırılar münferit değil, sistematiktir'' görüşlerine yer verildi.
Şehir Plancıları Odası
TMMOB Şehir Plancıları Odası Genel Sekreteri Ümit Özcan da ''her eve 3 çocuk'' tavsiyesini, ''kadının sosyal hayatta edinilmiş ve halen yetersiz olan sınırlarından geriye çekilmesi planı' olarak nitelendirirken, Türkiye'nin, ''88 yıllık Cumhuriyet kazanımlarıyla gelinen noktada sürekli irtifa kaybeden bir ülke'' haline geldiğini öne sürdü. Türkiye'nin 2010 yılı İnsani Kalkınma Raporu'nun Küresel Cinsiyet Eşitsizliği Endeksi'nde, 134 ülke arasında 126'ıncı sıraya gerilediğine, BM'nin 1996 İnsani Kalkınma Raporu'nda İnsani Kalkınmışlık Endeks sıralamasında 164 ülke arasında 76. sırada bulunurken, 2010 yılı raporunda 169 ülke arasında 83'üncü sırada yer aldığına, basın özgürlüğü sıralamasında 178 ülke arasında 138. olduğuna işaret eden Özcan, açıklamasında, ''101. Dünya Kadınlar Günü'nde tartışmamız gereken yeni haklar ve eşitlik talepleri, yerini edinilmiş hak kırıntılarını, var olan yaşam alanlarını koruma telaşına bırakmış durumda. Ülkemizde kadının adı artık gerçekten yok'' görüşüne yer verdi.
TEPAV: Kentleşme artıkça kadının iş gücüne katılım oranı geriliyor
Türkiye Ekonomi Politikaları Araştırma Vakfı (TEPAV) da, Türkiye'de kentleşme arttıkça kadınların iş gücüne katılım oranının gerilediğini açıkladı. TEPAV araştırmacısı Ülker Şener'in ''8 Mart'ın 101. Yılında Kadınlar'' başlıklı değerlendirme notu yayımlandı. Değerlendirmede, Türkiye'de kadınların iş gücüne katılımı ve istihdamının hem AB'ye hem de aynı gelir grubunda yer alan ülkelere (Meksika, Sırbistan) göre son derece düşük olduğu belirtilerek, kadının iş gücüne katılım oranının AB ülkelerinde ortalama yüzde 60 iken (İzlanda yüzde 79, Yunanistan yüzde 50), Türkiye'de 1985 yılında yüzde 44,3 olan iş gücüne katılım oranının 2008 yılında yüzde 21,6'ya gerilediği ifade edildi. Değerlendirmede, kadın istihdamının gerilemesinin arkasında kırdan kopan kadınların kente göç ile birlikte istihdam dışında kalmasının rol oynadığına dikkat çekildi.
Kente göç ile birlikte kadınların istihdamın dışına itilmesinde, entegrasyon sorunlarından kırsal ve kentsel alanlardaki çalışmaya bakış açısına, sahip olunan becerilere ve öğrenme süreçlerine, bakım hizmetlerinin örgütlenişine kadar pek çok etken tarafından biçimlendirildiği belirtilen değerlendirmede, şunları kaydedildi:
''Kadınların istihdama katılımlarının düşük düzeyde gerçekleşmesi, hem kadınların 'yapabilirlikleri' önünde önemli bir engel teşkil etmekte hem de sosyal kalkınmanın gerçekleşmesini imkansız kılmaktadır. Kadınların istihdama katılım oranlarının yüksek olduğu İzlanda, İsveç, Norveç ve Danimarka, sosyal kalkınma göstergelerinden 'İnsani Gelişme Endeksi' ve 'Toplumsal Cinsiyet Eşitliği Endeksi'nde de önde yer almaktadır.
Türkiye'ye baktığımızda ise kadınların istihdama düşük düzeyde katılmasına paralel olarak, hem insani gelişme endeksinde hem de toplumsal cinsiyet eşitliğinde çok gerilerde olduğu görülmektedir. Başka bir ifadeyle, iktisadi kalkınmada alınan mesafe sosyal kalkınmaya yansımamaktadır. Veriler, elbette başka okuma olanaklarını içinde barındırmakla birlikte, sosyal kalkınmanın kadın istihdamının artırılması ile mümkün olacağını söylemektedir.''
Değerlendirmede, kadınların ücretli çalışma hayatının dışında yer almasının kadın yoksulluğunu artırdığı gibi erkeğe bağımlılık ilişkilerini süreklileştirdiği, temel insan hakkı olan ''kendi kaderini tayin hakkını'' kullanmayı olanaksızlaştırdığı ifade edildi.