ICOMOS Uluslararası Ahşap Komitesi'nin 15. Ahşap Sempozyumu Sonucunda "Ahşap Yapıların Korunması Bildirisi" Yayınlandı

ICOMOS Ulusal Ahşap Komitesi üyeleri, ICOMOS-Türkiye, Ulusal Ahşap Birliği ve diğer uluslararası ve yerel uzmanların 20 Eylül 2006’da İstanbul’daki toplantısı ışığında gündeme gelen konularla ilgili bir bildiri yayınladı:

Ahşap Yapıların Korunması Bildirisi

ICOMOS Ulusal Ahşap Komitesi üyeleri, ICOMOS-Türkiye, Ulusal Ahşap Birliği ve diğer uluslararası ve yerel uzmanların 20 Eylül 2006’da İstanbul’daki toplantısı ışığında gündeme gelen konular aşağıdadır:

- Tarihi ahşap yapılara karşı ilgisizlik, kundaklama, gerileyen marangozluk becerisi, ahşabın artan maliyeti ve tamirindeki kolaylığın yeterince bilinmemesi, önemli uluslararası problemlerdir.

- Dünya Kültür Mirası Komitesi, İstanbul’un “Tehlikedeki Kültür Mirası” listesine konulmasında, kentin tarihi bölgelerinin merkezinde bulunan tarihi ahşap evlerin yıkımının durdurulmamasını en önemli neden olarak belirtmiştir.

- Tarihi Ahşap Yapıların Korunması İlkeleri ICOMOS tarafından kuramsal bir metin olarak Ekim 1999‘da Meksika’daki Genel Kurul’da uluslararası düzeyde kabul edilmiştir.

- Kültürel mirasın korunması için yapılacak tüm genel stratejilerde ahşap yapıların korunmasının da önemli bir öğe olarak ele alınması gerekmektedir.

- Ahşap, kullanım alanı en geniş yapı malzemesidir. Günümüze kadar gelen en eski ahşap yapıların yaşı 1300’den fazladır ve bu yapılar devamlı korunursa süresiz yaşatılabilir.

- İnşa edilmiş ahşap kültürel mirası korumak için var olan engeller karşısında yapılması gerekenler aşağıdadır:

a- Politikacılar, kent tasarımcıları, mimarlar, müteahhitler, korumacılar, mülk sahipleri, yatırımcılar ve duyarlı vatandaşlar beraberce hareket edip, tarihi ahşap yapıları korumalıdırlar.

b- Ahşap Koruma Projeleri’nin hazırlanmasına kılavuzluk etmesi için yukarıda sözü edilen 1999 ICOMOS İlkeleri benimsenmeli, koruma çalışmalarında ahşapta bozulma nedenleri ve yapısal kusurlar da göz önünde tutulmalıdır. Ahşap yapıların yerine başka malzemeler kullanmak yerine onları tamir etmeye gidilmelidir.

c- Yüksek deprem riski olan bölgelerde, ahşap yapım tekniklerinin değeri unutulmamalıdır.

d- Tarihi miras bölgeleri yöneticileri, ahşap yapıların halkın katılımı ile kolayca tamir edilebileceğine, tasarımcılar ve ustaların eğitimine, ahşap yapıların sürdürülebilir olarak korunmasına ve diğer uygun yöntemlere dair bilgileri yaymalı, ayrıca koruma malzemelerinin kültürel miras sayılan yapıların sahiplerince kolayca temin edilebilmesini sağlamalıdırlar.