Türkiye İstatistik Kurumu (TÜİK), Avrupa Birliği’ne uyum amaçlı ‘Gelir ve Yaşam Koşulları Araştırması’ için örnek fertleri dört yıl boyunca izledi. 2006-2007 dönemine ait son veriler çarpıcı sonuçlar ortaya koydu...
Fertler gelirlerine göre küçükten büyüğe doğru sıralanarak beş gruba ayrıldı. ‘Geliri en düşük’ olan ilk yüzde yirmilik grubun toplam gelirden aldığı pay, 2007’de yüzde 5.8 olarak tespit edildi. Bu grubun geliri en yüksek yüzde yirmilik dilimle arasındaki fark da çaprıcı. Son yüzde yirmilik grup, toplam gelirin yüzde 46.9’una sahip ve toplam gelirden en alttaki grubun 8.1 katı daha fazla pay alıyor.
Araştırma sonucuna göre bir haneye yıllık ortalama 8 bin 50 lira düşüyor. Hane halkında en yüksek gelir 11 bin 454 lira ile İstanbul’un. En düşük gelir ortalaması 3 bin 591 lira ile Güneydoğu Anadolu Bölgesi’nde ölçüldü. Toplam gelir içinde en fazla pay, maaş ve ücret gelirlerinin. Maaş ve ücretlerin payı, toplam gelirlerin yüzde 39.7’si oranında. Bu gruptaki ölçümler, çarpıcı bir sonucu ortaya koyuyor. Sosyal transferlerin, toplam gelir içindeki payı, yarım puana yakın artarak yüzde 18.2 oldu.
Nüfusun yüzde 20.6’sı yoksulluk sınırının altında. Nüfusun yüzde 70’i, ‘bir haftalık tatil’ ve ‘eski mobilyalarını yenileme’ gibi ihtiyaçlarını da karşılayamıyor.
Nüfusun 5’te biri yoksul
2007 sonuçlarına göre eşdeğer hanehalkı geliri bakımından nüfusun yüzde 20.6’sı yani her 5 kişiden 1’i yoksulluk sınırının altında. Araştırma sonuçlarına göre kurumsal olmayan nüfusun yüzde 60.8’i kendilerine ait konutta oturuyor.
Yüzde 39.1’inin oturduğu konutta sızdıran çatı, nemli duvarlar, çürümüş pencere çerçevesi ve benzeri sorunlar bulunuyor. Yüzde 39.8’inin oturduğu konutta “izolasyondan dolayı ısınma sorunu” yaşanıyor. Yüzde 55.5’inin hanesinin taksit ödemeleri ve borçları (konut alımı ve konut masrafları dışında) bulunuyor. Bu borç ödemeleri, yüzde 23.3’ünün hanesine çok yük getiriyor.