Standard & Poor's'nin (S&P) dünyadaki altyapı yatırımlarını değerlendirdiği 'Küresel Altyapı Raporu'nda, "Önümüzdeki yıldan itibaren 2030 yılına kadar dünya çapında kamu sektörlerinin elindeki sermayenin, yıllık olarak fonlaması gereken altyapı projeleri meblağlarının yaklaşık 500 milyar doların altında kalacağını tahmin ediyoruz. Fakat hükümetler ve bankaların karşılayamadıkları bu fonlama açığının, kurumsal yatırımcıların sektördeki yatırım paylarını artırmaları sayesinde kapanacağını düşünüyoruz" ifadelerine yer verildi.
Rapora göre S&P analistleri, 'önümüzdeki 16 yıl içerisinde, dünyada yıllık olarak fonlanması gereken altyapı projelerinin yıllık 3 trilyon doların üzerinde olacağını' tahmin etti. 2009 yılından beri Amerika ve Avrupa’daki hükümetlerin sermaye yatırımlarının Gayri Safi Yurtiçi Hasıla'nın yüzde 3’ünden yüzde 2’sine gerilediğine dikkat çekilen raporda, "Bu düşüş, ekonomi için hayati olan ulaşım, enerji ve su projelerini karşılaması gereken sermayelerde bir açık oluşturmuştur. Önümüzdeki 5 yıl içerisinde kurumsal yatırımcıların altyapı finansmanı sektörüne ayırdıkları paylarının önümüzdeki senelerde, toplam yönettikleri varlıklarının yüzde 4’ü seviyelerine kadar çıkacağını düşünüyoruz ki, bu şu anki payın iki katini temsil etmektedir" görüşü paylaşıldı.
Altyapı alanındaki borçların kredibilitesinin küresel ölçekte şu anda göreceli olarak güçlü olduğu ve S&P'nin trendin bu şekilde devam etmesini beklediği ifade edilen raporda şu tespit ve öngörüler de yer aldı:
"Altyapı borçlanmasının kredi itibarı, S&P’nin temerrüt ve geri kazanım oranlarıyla ölçümlendiğinde görece olarak kuvvetlidir ve bunun devam edeceği öngörülmektedir. 1998’den beri S&P tarafından derecelendirilen tüm proje finans borçlarının ortalama yıllık temerrüt oranı sadece yüzde 1,5’dir. Bu oran, aynı dönemde yüzde 1,8 olan kurumsal borç ihracı temerrüt oranının altındadır. Ayrıca proje finans borcu, temerrüde düştüğü durumlarda da daha iyi bir geri kazanım oranı sunmaktadır.
Fon yöneticilerini altyapı borçlanmalarına teşvik edecek kriterler arasında gözlemlediklerimiz; sıradaki projelerin netliği, işlem yapılarının standartlaştırılması, tutarlı poliçeler ve projelerin performansıyla ilgili daha şeffaf bilgilerdir".