Greenpeace'in "Toksik Teknoloji: Çok uzağımızda değil " (Toxic Tech: Not in Our Backyard) raporu her yıl üretilen milyonlarca ton elektronik atığın kaderinin büyük oranda bilinmediğini ortaya çıkardı. Bu alanda sıkı düzenlemelerin olduğu Avrupa Birliği ülkelerinde bile elektronik atıkların (e-atık) yüzde 75'i kayıt altında değil. Her yıl yaratılan 8.7 milyon ton e-atığın 6.6 milyon tonu geri dönüştürülemiyor.
Hem toksik kimyasallar hem de değerli metaller içeren bilgisayar, telefon, televizyon gibi eski elektronik eşyaların sayısı her yıl hızla artıyor. E-atıklarla ilgili çok az düzenlemenin bulunduğu ABD'de atıkların yüzde 20'den daha azı yeniden dönüşüme giriyor. Bilgisayarlarda bu oran yüzde 10 ve TV'lerde ise yüzde 14. Dijital televizyonlara geçiş ise kullanılmayan analog televizyonların miktarında aşırı derecede artış getirdi. Hindistan ve Çin gibi ülkeler, ABD'den ya da Avrupa'dan gelen elektronik atıklardan bazı etik dışı tacirlerin kolay paralar kazanabilmesi için uzun süredir hedefinde bulunuyor. Hindistan'da bu elektronik atıkların yalnızca yüzde 1 gibi çok çok küçük bir dilimi izinli yeniden dönüştüme işlemlerine girebiliyor.
Greenpeace'in çözüm önerileri
- Açık ve kesin çözümlerden biri, çoğu elektronik firmalarının ürünlerinden en zararlı toksik kimyasalları elimine etmeleri ve kendi yeniden dönüşüm programlarını düzeltmeleri. 2006'da bir milyardan fazla mobil telefon dünya çapında ihraç edildi. Bununla birlikte Nokia bu satışlardan yalnızca yüzde 2'sini yeniden dönüştürebildi. En önemli bilgisayar üreticileri ise ortalama yüzde 9 geri dönüşüm oranına sahip.
- Tüm üretici firmalar müşterilerine ürünlerinin geri dönüşümünü ücretsiz ve güvenli bir şekilde sağlamayı sunmalı.