Matthew ve Waveney, Yeni Zellanda da bir köpek ve iki tavukla beraber yaşıyorlar. Matthew haftada 30 saat çalışıyor. Waveney'in ise yarı zamanlı bir işi var. Çocukları yok. Arabaları var ama bisiklete binmeyi tercih ediyorlar.
Amaçları 1 Şubat 2008'den 1 Şubat 2009'a kadar çöp üretmemek idi ve bunu başardılar. Bir yılın ardından oluşturdukları internet sitesinde bu çabalarının nedenini şöyle anlatıyorlar:
"Tüm çabamıza rağmen bazı çöplerden kurtulamadı. Biz de bu çöplerin tüm yıl boyunca en fazla bir poşeti dolduracak kadar olmasını hedefledik. Bunun için bir yıl boyunca doğada çözünen ambalajı olan ürünlerin dışında ürünler almadık.
Yiyeceklerimizinden artan çöpleri evimizin bahçesindeki komposta gömdük. Kağıt ve bunun gibi şeyleri geri dönüşüm kutularına bıraktık. İnsanlar tüm bu çabayı niye verdiğimizi soruyor... Uzun zamandır doğaya verdiğimiz zararın farkında olarak yaşıyorduk. Bundan dolayı da vicdan azabı duyuyorduk. Yaşam tarzımızın gezegeni yok ettiğinin farkındaydık. -Şeylerin hikayesi- adlı bir belgesel seyrettim. Tükettiklerimizin gezegeni nasıl yok ettiğini gördüm. Bunun ardından düşünmeye başladık... Bunun üzerine küçük ama ölçülebilir bir hedef koymaya karar verdik. Ve hedefimizi bulduk -ailemiz bir yıl boyunca çöp üretmeyecekti- Bu çok kolay bir iş değildi. Ancak zamanla alıştık. Aldığımız her ürünü almadan önce kendimize şu soruyu soruyorduk -aldığım bu şey çöp arazilerinin dolmasına katkıda bulanacak mı?- Zamanla bu soruyu sormaya alıştık. Yaşam tarzımız değişti ama çok zorlanmadık. 2008 yılı boyunca bir poşet dolusu çöpten fazlasını üretmemeye çalıştık. Ve başardık. Bu başarımızı da evimizde verdiğimiz bir parti ile kutladık. Bu partiye yaklaşık yüz kişi katıldı ve partinin sonunda çöp üretmemeyi yine başardık. Sadece bir arkadaşımız yanlışlıkla bir paket cips getirmişti. Bunun dışında çöp üretmedik."
Yeni Zellanda'da her hafta 22 milyon plastik poşet kullanılıyor. Bunların her biri çöp arazilerini ya da okyanusları boyluyor. Doğada yok olmaları ise 500 yıl sürüyor.