Cumhuriyet'ten Barış Yaman'ın haberine göre, madencilerin anlattıkları yaşanan ağır tabloyu tüm çıplaklığıyla ortaya koydu. Maden Yasası’nda yapılan değişikliğin ardından firmanın yemek ve servis ücretlerini ödemediğini, bunları kendilerinin sağlamasını istediğini belirten işçiler, 3 aydır maaş alamadıklarını anlattı. 2 ay önce işi bıraktıklarını belirten işçiler, tazminatları geri ödenmeyince 15 gün önce yeniden işe döndüklerini söyledi. İşsiz kalmaktan korktuklarını belirterek isimlerini açıklamak istemeyen işçiler, “Yeni yasadan sonra sabah girdiğimiz madenden 8 saat boyunca çıkamıyoruz. Yemeğimizi kirli ellerimizle madenin içinde yemek zorundayız. Tuvalete gitmemize bile izin vermiyorlar. Ustabaşılar, ‘çok tuvalete çıkıyorsunuz’ diye bizi uyarıyor. Tuvalete gittiği için ‘işten kaytarıyorsun’ denilerek işine son verilen arkadaşlarımız oldu. Ama çalışmak zorundayız. Çocuklarımızı okutmak, evimize bakmak için mecburen yerin altına giriyoruz. Burası dağlık bölge olduğu için ne tarım yapılıyor ne hayvancılık. Kiraz ve üzüm yetişiyor ama ne karnımızı doyuracak kadar toprağımız var ne de ondan aldığımız parayla geçinebiliyoruz” dedi.
Madenin borcundan dolayı elektriklerin kesik olduğunu, kaçak elektrik kullandıklarını anlatan işçiler, “Facianın ardından devlet büyükleri, bakanlar buraya geldi. Facianın ardından değil faciadan önce gelsinler, madencinin halini görsünler. Buraya kurtarma için gelen ekipler deneyimsiz. Esas kurtarma çalışmalarına madende çalışan işçilerin katılması gerekir. Buraya niye binlerce polis asker yığıyor? Neden korkuyorlar?” dediler.
Çalışma koşulları nedeniyle işi bırakan bir işçi ise yaşananları şöyle anlatıyor: “Madende 3 yıl çalıştım ama 33 gün sigorta yatırmışlar. Burada insan yaşamının hiçbir kıymeti yok. İnsan değilsin kölesin onların gözünde. Ben de göçük altında kalmıştım, tövbe ettim. Ateş düştüğü yeri yakıyor.”