Radikal’in dünkü (31 Mart 2010) sayısında, ‘Çalık Grubu en büyük çevrim santralı için düğmeye bastı’ başlıklı haberi okudunuz mu? Elektrik dağıtım işine de giren grup, Kırklareli’nde 260 bin megavat kurulu güçte doğalgaz santralı kuracakmış. Habere göre söz konusu yatırımların toplamı 1 milyar 250 lira tutuyormuş.
Bir yılda milyar lirayı geçen yatırımın gerçekleştirilebilmesi az iş değildir. Taş üzerine taş koymak için elini taşın altına koyanlara cesaret vermeliyiz.
Çalık Grubu’yla ilgili yazacaklarımdan önce, beni uyaran ve etkileyen bir kitaptan bahsedeceğim.
Merhum büyükelçi Semih Günver’in, emekliliğiyle, asıl mesleğini geride bırakan yazarlığa geçtiğini hatırlar mısınız? Aziz Nesin’in, ‘kaleminden bal damlıyor’ dediği Günver’in kitaplarından biri, 1985’te yayımlanan Fatin Rüştü Zorlu biyografisidir. Zorlu, Demokrat Parti iktidarının, Kıbrıs konusunu Londra anlaşmasıyla hukukileştirmiş başarılı dışişleri bakanıydı. 1960 darbesinden sonra asılan üç siyaset adamından biridir. Asılmasının bence nedeni, Zorlu hakkında darbe öncesinde ‘bay yüzde 10’ dedikodusunun yaygınlaşmasıydı. Bu hazin yalana inanan yüz binlerce gençten biriydim, Günver’in kitabını okuduktan sonra, günlerce Zorlu’nun başarılı çalışmalarını anlatan paragraflarla, asılmaya gidişinin fotoğrafı gözümün önünde kaldı. 25 yıl geçti, bugün de aklıma geldiğinde ürperirim.
Bir daha aynı biçimde tekrarlanmayacak Zorlu hikâyesi, Çalık Grubu haberi gibi konularda dikkatli bulunduğumu sanırım anlatmıştır. Mamafih artık darbeyle karşılaşmayız, hukuk dışına çıkılmayacağı beklenebilir. Ancak milletin kural dışına çıkanlara vereceği derslerin taşınması da, acıların çekilmesi de zordur.
Çalık Grubu, Sabah ve Atv’nin sahibidir. Bilindiği gibi, grup gazete ve televizyonu, Tasarruf Mevduatı Sigorta Fonu’ndan, açık ihale ile almıştır. Ahmet Çalık, Vakıfbank ve Halk Bankası’ndan sağladığı kredilerle satın alma bedelini ödemiştir. Kredi tutarı bir milyarın üzerindedir.
Sabah grubunun, 1 milyarın üzerinde bir krediyi, işletme kârlarıyla ödemesini bekleyene rastlamadım, ben de ödenemeyeceğini biliyorum! Nitekim aradan geçen yıllar içinde böyle bir kar sağlanmamıştır.
Bu olayla ilgili üç değişik sorum var:
1) Borç sahibi şirket, borcunu işletme gelirleriyle ödeyemez; Ahmet Çalık diğer faaliyetlerinin geliriyle borcu bir biçimde zaman içinde kapayacak mıdır? Niçin? Yayın gücünü kullanmak için mi? Kime karşı?
2) Devlet bankalarında, ödenemeyeceği belli olan kredi verme kararını kim vermiştir? Genel müdürlerin şimdiye kadar ‘kredi verimlidir’ anlamına gelen sözlerini, taksit ödemeleri teyit etmiş midir?
3) Çalık Grubu’nun diğer girişimleri de Sabah benzeri finansmanla mı yürütülmektedir?
Yayın grubu bilançoları, yazdıklarımın doğruluğunu kanıtlar.
Birçok nedenle, bu soruların cevaplarını yurttaşlarımız bilmelidir! Sessiz kalmanın rivayetleri arttırdığı ve eserlerin haksızlıkları önlemediği herhalde biliniyordur!