Goethe Enstitüsü İstanbul, ifa ve Milli Reasürans Sanat
Galerisi işbirliği ile 1990’lar Alman Haber Fotoğrafçılığının farklı
uslüplarından oluşan bir kesit; ‘Bir Bütün Olarak Dünya’ adlı sergiyle
sunuluyor. Serginin küratörlüğünü Ulf Erdmann Ziegler üstlenmiş.
“Bir Bütün Olarak Dünya” başlıklı sergi, Demir Perde’nin kalkması ve
Almanya’nın yeniden birleşmesiyle uzun bir aradan sonra Doğu ile Batı’yı yeniden
bir bütün olarak görmemizi sağlayan geçen yüzyılın son on yılını kapsıyor.
Sergide yer alan fotoğraflar, 1990’lardaki bu tarihsel durumun toplumsal,
siyasal ve kültürel sonuçlarına dikkat çekiyor.
Haber fotoğrafçılarını, kamerasını ve donanımını yüklenmiş sansasyon peşinde
bir ülkeden diğerine, bir felaketten ötekine koşturan gözü kara serüvenciler
olarak düşünürüz. Oysa sergiye katılan fotoğrafçılar için durum biraz farklıydı.
Temelde rahatsız edici, hatta şok edici sansasyonel fotoğraflar peşinde olmaktan
ziyade duyarlı görsel haberlerdi ilgi alanları. Bu yaklaşım, genç kuşaktan kimi
fotoğrafçının bağımsız bir görsel biçem geliştirmesine yol açtı. Yapıtlarındaki
görsel imgelerin estetik ve psikolojik etkisini artırmak için büyük bir çaba
gösterdiler.
Ancak, fotoğraflarının sanatsal bir amaca ve yüksek bir estetiğe sahip
olması, haber fotoğrafçılığının ötesine geçtiğini gösteriyor. Sanatçıların ortak
çabasının, güncel olayları haberleştirmenin çok ötesine geçmeyi hedefleyen
yenilikçi bir ifade biçimine ulaşmak olduğu söylenebilir. Hepsi, dar anlamda
kendilerinden istenilen işleri yapan fotoğrafçılar değil, tıpkı bir yazar gibi
kendi bireysel görsellikleriyle bir habere kendi damgasını vuran, belirli bir
konuda ve özel bir görsel dilde uzmanlaşmış insanlar.
Sergi, kendi işleriyle başkaları için çektikleri fotoğraflar arasında ayrım
yapmayan, dünyayı verilen işin ötesinde bir bütün olarak, olduğu gibi ve
gerçekliğe açık bir biçimde gösteren, kişisel duruşlarıyla şoke etmekten çok
düşünmeye çağıran ve fotoğrafladıkları kişileri teşhir etmekten çok, hem sözde
hem de özde onların onuruna saygı duyan sanatçıların yapıtlarından oluşuyor.
Sergide çoğu serbest fotoğrafçı olarak çalışan, Almanya’da 1950 sonrası
sanatçıları arasında yer alan Wolfgang Bellwinkel, Axel Boesten, Fred Dott,
Stephan Erfurt, Nikolaus Geyer, Martin Fengel, Jitka Hanzlová, Peter Hendricks,
Kai-Olaf Hesse, Enno Kapitza, Eva Leitolf, Barbara Müller, Frank Müller, Karin
Apollonia Müller, Ulrike Myrzik ve Manfred Jarisch, Julia Sörgel, Ingo Taubhorn,
Corinna Wichmann’ın yapıtları özgün olarak ve basında yayımlanan biçimleriyle
sunuluyor.