Musee du Quai Branly, 1999 yılında Jean Nouvel tarafından yapılan tasarımın ardından, planlanandan bir sene geç de olsa, 2006 Temmuz'unda açılacak.
Quai Branly Müzesi, oldukça özelleşmiş konularda bir koleksiyonu barındırıyor.
Ağırlıklı olarak Afrika ve Amerika kıtalarından kültürel ve tarihsel boyutu olan bir dizi koleksiyon bulunuyor müzde.
Sergilenen objelere yönelik duygusal bağı ortaya çıkarabilmek, müze tasarımının temel prensibi durumunda. Objeleri, ışıktan korumak önemliyken, bir yandan da gün ışığının hafifçe mekana dolarak, ruhsal boyutu canlandırması ve onu titreştirmesi amaçlanıyor.
Nehirlerin ve ormanların simgelediği, ölüm ve unutmanın ağırlığının hissedildiği topraklarda, sansürlenmiş ve dışlanmış bir kültürel adacığın sığınak yeri durumunda bu müze.
Kendine özgü ve yabancı bir mekan.
Bu anlamda, mimarisi de, güncel Batılı kültürel dışavurumlarla hesaplaşmalıydı.
Strüktür, mekanik sistemler, perde duvarlar, acil çıkışları gibi mimari kümelerin varlığı, kendini olduğu gibi dışavurmak yerine, kendilerini sergilenen objenin ya da kültürel bir başka dışavurumun ardına saklamalıydı.
Ortaya çıkan mimari, beklenmedik bir karaktere sahip. Katı olan her şey, yok olmak üzereymiş izlenimini veriyor. Ormanın ortasında, hafif bir barınak.
Elden kayıp giden, gözü yanıltan bir tavır, burada ilgiyi sanata yönlendirmeyi deniyor. Bir Paris bahçesinde, kutsal ormanın içinde derinlik hissi oluşuyor.
Mimarinin kendisi, bir sis bulutu halinde saklanarak, koleksiyonu aydınlatmayı deniyor.
