Turgut Çeviker, konuşmasının içeriğine dair şunları söylüyor:
“Osmanlı’dan Cumhuriyet’e İstanbul’u izlemiş ve onu eleştirel merceğinden süzmüş bir basın sanatı olan karikatür, 1870’lerden 2000’lere uzanan süreçte çok kişisel bir tarih birikimi oluşturdu. Bu birikimin içyapısı, Türkiye’nin siyasal dönemleriyle aynılık gösterir. Çünkü basın karikatürü, siyasal karşı bir dil kurar ve buna bağlı olarak siyasal iktidarın muhalifi olarak çalışır. Genel bir çerçeveden bakıldığında karikatürcülerin İstanbul’u ele alışı, öncelikle ‘siyasal iktidar’ın, ikinci olarak kentin iktidarı olan ‘yerel yönetim’ ler üzerinden gerçekleşir. Karikatürcü, ‘yerel yönetim’ lerin İstanbul’a uygun gördüğü temel ve gündelik gereksinmeler ve kentsel tasarım karşısındaki uygulamalarının gözlemcisi, deyim yerindeyse müfettişi gibidir. Karikatürcüler, İstanbul’u ele alırken salt kenti değil bütün ülkeyi yansıtırlar. Bu nedenle İstanbul için çizilen karikatürlerle ülkenin tarihi bile anlatılabilir... 1870’lerden 2000’lere uzanan 130 küsur yıllık süreçte karikatürler kentin dış görünüşünden başlayıp, insanların iç dünyalarına değin ilerlemeyi başarmıştır.”