Kütahya'nın Çavdarhisar ilçesinde bulunan ve tarihi 5 bin yıl öncesine dayanan Aizanoi Antik Kenti'ndeki tapınak, hamam, stadyum ve tiyatro yapıları, internette 3 boyutlu panoramik fotoğraflarla incelenebiliyor. Avrupalı gezginlerce keşfedildiği 1824 yılından bu yana çeşitli dönemlerde ortaya çıkarılan yapılarla ''İkinci Efes'' diye nitelenen Aizanoi, Kütahya-Uşak karayolunun 57. kilometresindeki Çavdarhisar ilçesinde bulunuyor.
İlçede 1970'ten bu yana her yıl düzenli olarak kazı yapan Alman Arkeoloji Enstitüsü ekipleri, dünyanın en iyi korunmuş Zeus Tapınağı, 20 bin kişi kapasiteli tiyatro, 13 bin 500 kişilik stadyum, iki hamam, dünyanın ilk borsa yapısı, sütunlu cadde, Kocaçay üzerinde 5 köprü, ''Meter Steunene'' kutsal alanı, nekropoller, bent ve su yollarını gün ışığına çıkardı. Tapınak etrafında MÖ 3000'li yıllara ait yerleşim tabakalarının yeraldığı bölgede yapılan kazılarda elde edilen eserlerden bazıları, Kütahya Arkeoloji Müzesinde sergileniyor.
Aizanoi'deki tarihi yapıları görmek için ilçeye gidemeyenler ve görsel objelere dayalı olarak kent hakkında bilgi almak isteyenlere hizmet verilmesi ve kentin tanıtımına katkıda bulunulması amacıyla, tapınağın içi ve dışı ile hamam, stadyum ve tiyatroya ait 360 derecelik panoramik fotoğraflarla internette sanal gezinti imkanı sunuldu. Çavdarhisar Belediyesine ait ''www.cavdarhisar.bel.tr'' sitesine giren internet kullanıcıları, ''tapınak'', ''tapınak iç'', ''hamam'', ''stadyum'', ''tiyatro'' başlıkları altında, kenti teknolojinin sağladığı imkanlarla sanal olarak gezebiliyor.
Mitoloji kahramanı ''Azan''ın kenti
Aizanoi'nin adı, ''Su Perisi Erato'' ile efsanevi kral ''Arkas''ın birleşmesinden ortaya çıkan mitoloji kahramanı ''Azan''dan geliyor. Frigya'ya bağlı Aizanitislerin ana yerleşim merkezlerinden biri olarak gösterilen Aizanoi kent alanının, MÖ 3000'li yıllardan itibaren kullanıldığı tahmin ediliyor. Helenistik dönemde Bergama Krallığı ile Bithinya arasında el değiştirdiği bilinen Aizanoi'nin MÖ 133'de Roma egemenliğine girdiği tarihi kaynaklarda yer alırken, bir piskoposluk merkezi olan kentin, Erken Bizans döneminde önemini yitirdiği belirtiliyor. 13. yüzyılda Çavdar Tatarlarının üssü olduğu, sonraları Çavdarhisar ismini aldığı kaydedilen kentte, çok sayıda tarihi yapı bulunuyor.