Ayasofya'nın 500 metre, Sultanahmet Camii'nin 330 metre kuzeybatısında, Çemberlitaş'ın ise 150 metre güneydoğusunda yer alan Şerefiye Sarnıcı için kiraya çıkılıyor.
İBB Emlak Müdürlüğü tarafından verilen ilanda "Piyerloti Caddesi, Şerefiye Mevkiinde yer alan Şerefiye Sarnıcı ile kitap satış ve kafeterya ünitelerinin kiraya verilmesi işinin ihalesi yapılacaktır" açıklaması yapıldı.
İhalenin 12 Aralık 2018 tarihinde yapılacağı belirtilen ilanda tarihi mekan için aylık 7 bin 700 TL muhammen bedel belirlendi. Emlak Kulisi'nde yer alan habere göre; kiralamanın 3 yıllık olacağı ilanda, şu ifadeler yer aldı:
"İhale tarihinden itibaren geriye dönük olarak en az 10 yıl süre ile sarnıç işletmeciliği yaptığına ilişkin resmi kurumlardan alınmış belge (kira/işletme sözleşmesi, ruhsat, faaliyet belgesi vb)".
8 yıllık restorasyon
İBB Başkanı Mevlüt Uysal tarafından geçtiğimiz nisan ayında ziyarete açılan Şerefiye Sarnıcı'nın restorasyon çalışmaları 8 yıl boyunca devam etti. Üzerinde bulunan eski Eminönü Belediyesi'ne ait binanın yıkılması çalışmalarına 2010 yılında başlandı. Proje ihalesinden sonra İBB, 2014 yılında "Şerefiye Sarnıcı Restorasyon ve Çevre Düzenlemesi ile Kitap Satış, Kafeterya İnşaatı" ihalesi düzenlendi. İhaleyi 5 milyon 988 bin TL'ye Sa-Fa Restorasyon San. İnş. Tic. Ltd. Şti + Demars İnş. Turizm Tic. Ltd. Şti. ortaklığı kazandı.
7 bin 700 TL'ye kiraya verilecek
Restorasyonuna 6 milyon TL'de fazla harcama yapılan Şerefiye Sarnıcı'nın aylık 7 bin 700 TL'den kiraya verileceği öğrenildi. İhalede meydana gelecek artış belli olmamakla birlikte, belirlenen muhammen bedel üzerinden kiralanacak olursa yapılan harcama yaklaşık 65 yılda karşılanacak.
443 yılında inşa edildi
Şerefiye Sarnıcı'nın yapımına, Bizans İmparatoru 2. Theodosius emriyle 428'de başlandı ve 443 yılında tamamlandı. 45X25 metre ebatlarında olan tarihi su deposunda, yüksekliği 9 metre olan 32 tane mermer sütun bulunuyor. Yerebatan ve Binbirdirek sarnıçlarından daha eski olan Şerefiye Sarnıcı, Osmanlıdan önce Constantinus veya Theodosius Sarnıcı olarak biliniyordu. Osmanlı döneminde ise Şerefiye Sarnıcı olarak anılmaya başlandı.