Eski Halinden Eser Kalmadı!

İlker Çetin / Sanat Kurumu Başkanı

Ankara’nın simgesiydi

Gençlik Parkı, sosyalleşmenin, kent kültürün simgesiydi. Şimdi bu simge yok oldu. Yani modernlik adı altında kentin kültür dokusu yok edildi. Modern olduğu söylenen yapılar yapılmaya başlandı parkta ama bu yapılarla birlikte kültürel doku da bozuldu. Şimdiki parkın görüntüsü özetle bana göre böyle.

Sedat Demirsoy / Mavi Sahne Sanat Yönetmeni

‘Bilerek bakımsız bırakıldı’

Bu ülkede uzun zamandır “12 Eylül politikası” yürütülüyor. 12 Eylül dönemini yaşayanlar bilirler. Darbe yapılmadan önce ülkede bir anarşi ortamı vardı. Bu anarşi ortamı bir türlü durdurulamıyordu. Darbe yapıldı ve anarşi bir anda durdu. Siyaset bilimciler bu süreci şöyle değerlendirdiler: 12 Eylül’den önce bilinçli olarak terör tırmandırıldı. “İyi ki darbe yapıldı denilsin diye.” Ben Gençlik Parkı’nın şimdiki durumunu da bu sürece benzetiyorum. Şöyle ki Gençlik Parkı, bilinçli olarak bakımsız hale getirildi ve “varoşlaştırıldı.” Tehlikeli bir yer haline dönüştürüldü. İnsanlar parkın içinden geçemez hale geldi. Oysa benim çocukluğumda Gençlik Parkı, ailelerin hoşça vakit geçirdiği bir yerdi. İl dışından gelen bütün misafirlerimizi önce Anıtkabir’e, sonra Ankara Kalesi’ne, oradan da Gençlik Parkı’a götürürdük. Parkın içinde yer alan havuz bir anlamda “Ankara’nın deniziydi.” Ankaralılar özellikle hafta sonlarında, havuzda sandallarla dolaşırlardı. Şimdi bu durumdan eser yok. Bir de havuzun hemen yanında gemi şeklinde bir lokanta bulunurdu. Ankara’nın bütün entellektüel kişileri bu mekâna gelirdi. Parkın önemli yerlerinden bir tanesi de aile gazinosuydu. Ben Fatma Girik gibi pek çok ünlü ismi bu gazinoda görmüştüm örneğin. Parkta içki içilebilecek mekânlar da vardı ve kimse parkta içki içildiği için en ufak bir rahatsızlık duymazdı. Şimdi parkta içki içebileceğiniz yerler de bulunmuyor. Parkın bana göre en önemli simgelerinden bir tanesi de parkın opera girişinde yer alan ışıklı Atatürk panosuydu. Yurttaşlara adeta “hoş geldiniz” diyen bir ışıklı Atatürk panosu... Ne zaman bu panoyu görsem, tüylerim diken diken olurdu. Cumhuriyet çocuğu olduğunuzu hissederdiniz. Şimdi bu panoya ne olduğu da bilinmiyor. Bir de ışıklı Atatürk panosunun olduğu kapıdan girdiğinizde sizi havuzun yanında bulunan iki yontu karşılardı. Biri kadın, diğeri erkek olan iki yontu...

Ankara’ya ilk kez gelen yurttaşlar bu yontularla birlikte fotoğraf çektirirlerdi. Parkın en büyük eylentilerinden bir tanesi de küçük trenlerdi. Bu trenler öyle planlanmıştı ki parkı çepe çevre dolaşırlardı. Trenlerin için iki istasyon bulunuyordu. Biri ışıklı Atatürk panosunun bulunduğu kapıda, diğeri de parkın Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası’na (CSO) bakan kapısında. Sonra bu trenler kaldırıldı. Yani park özetle bilinçli olarak bakımsız, önemsiz hale getirildi. Cumhuriyetin izleri birer birer silindi.